Pleśniawki u niemowląt i dzieci – czym są, skąd się biorą i jak je leczyć?

Pleśniawki, czyli ostra i przewlekła grzybica rzekomobłoniasta, będąca wynikiem zakażenia drożdżakami z rodzaju Candida, rzadziej z rodzaju Cryptococcus. To najczęstsza postać grzybicy u dzieci. Mają postać białych nalotów na języku, policzkach, dziąsłach i błonie śluzowej, ściśle związanych z podłożem. Po ich usunięciu widoczne są żywoczerwone plamy, czasami bolesne i krwawiące.

Zakażenia drożdżakami są infekcjami oportunistycznymi, czyli występującymi przy osłabieniu odporności organizmu.

Czynniki miejscowe sprzyjające zakażeniu drożdżakami:

• uszkodzenie nabłonka
• zmniejszenie wydzielania i obniżenie pH śliny
• dieta bogata w cukry
• leczenie sterydami wziewnymi (stosowanymi m.in. w leczeniu astmy)
• nieprawidłowa higiena jamy ustnej
• zmiany mikroflory jamy ustnej (najczęściej w wyniku przyjmowania antybiotyków)
• obecność ubytków próchnicowych

Czynniki ogólnoustrojowe sprzyjające zakażeniu drożdżakami:

• niedobory żelaza
• niedobory kwasu foliowego
• niedobory witaminy B12
• zaburzenia odporności
• niewyrównana cukrzyca
• terapie onkologiczne
• zaburzenia hormonalne

W celu uzyskania właściwej diagnozy rodzic musi udać się do dentysty, który doradzi również najlepsze postępowanie. W leczeniu miejscowym stosuje się antybiotyki przeciwgrzybicze: nystatynę, mikonazol i natamycynę oraz środki odkażające z chlorheksydyną lub ekstraktami roślinnymi (tymol, eukaliptol, zielona herbata). Ponadto należy ograniczyć węglowodany w diecie i w razie potrzeby uzupełnić niedobory wit. B12, kw. foliowego i żelaza. Produkty bogate w bioflawonoidy działają wspomagająco w leczeniu infekcji grzybiczej. Są to między innymi cebula, jabłka ze skórką, winogrona, cytrusy, czerwona papryka, pomidory, brokuły, rośliny strączkowe, a także kawa, zielona herbata i kakao.