
Licówki – czym są i ile kosztują
Piękny uśmiech to marzenie wielu osób, a jego brak negatywnie wpływa na pewność siebie, a nieraz również na kontakty międzyludzkie. Z tego powodu niemal każdego dnia zgłaszają się do nas Pacjenci, chcący poprawić wygląd swojego uśmiechu. Nowoczesna stomatologia oferuje w tym celu bardzo wiele rozwiązań. Jednym z nich są licówki stosowane już od 1930 roku. To cienkie „płatki” porcelanowe lub kompozytowe, wykonane indywidualnie dla każdego pacjenta, cementowane na przednich zębach w celu poprawy estetyki uśmiechu. Mogą zmienić kolor, kształt, długość i rozmiar zębów. W tym wpisie znajdziecie ogólne informacje dotyczące licówek – ich cenę, trwałość oraz wskazania i przeciwwskazania do zastosowania. Jeśli szukacie natomiast bardziej szczegółowych informacji o poszczególnych rodzajach licówek to zachęcam do zapoznania się z poniższymi wpisami.
Rodzaje licówek
Istnieje kilka podziałów licówek, najważniejsze z nich dzielą je ze względu na zastosowany materiał. Wyróżniamy zatem licówki porcelanowe (zamiennie nazywane ceramicznymi) oraz licówki kompozytowe (wykonane z tego samego rodzaju materiału co plomby). Licówki możemy podzielić również ze względu na sposób przygotowania zęba na licówki standardowe wymagające szlifowania oraz licówki no-prep, przy których nie usuwa się tkanek zęba.
Wskazania do wykonania licówek
- zęby przebarwione w wyniku wielu czynników, takich jak przebarwienia tetracyklinowe (po antybiotykowe), fluoroza (białe plamy na zębach powstałe w wyniku przyjmowania nadmiaru fluoru przed 8 rokiem życia), wady wrodzone lub nabyte szkliwa (w postaci białych plam, niedorozwoju szkliwa)
- zęby ze złamaną częścią korony, ukruszone, z wyszczerbionym brzegiem siecznym, odpryskami lub starciem części szkliwa
- zęby o niewłaściwej morfologii, czyli kształcie, rozmiarze czy nieestetycznym kolorze
- zęby minimalnie skrzywione czy odchylone (gdy nie występuje żadna wada ortodontyczna)

Pacjenci, u których wykonanie licówek będzie trudniejsze
- osoby z parafunkcjami, takimi jak bruksizm (zaciskanie i zgrzytanie zębami)
- osoby z niewłaściwymi nawykami, takimi jak zagryzanie ołówków, długopisów czy trzymanie różnych narzędzie w zębach w czasie pracy (np. gwoździ)
- zgryz prosty (czyli stan, w którym podczas zagryzania zębów występuje silny kontakt na zębach przednich. Wiąże się to z ryzykiem częstego odpadania licówek)
- zła higiena jamy ustnej
- brak wystarczającej ilości szkliwa – aby licówki mogły się utrzymać, potrzebna jest odpowiednia ilość szkliwa, bo to ono gwarantuje długoletnie utrzymanie
- osoby z brakami zębów bocznych (tylnych), u których brakuje właściwego podparcia i zgryz opiera się na przednich zębach
Jeżeli występuje u Ciebie któryś z powyższych problemów, to nie oznacza że na pewno nie możesz zrobić u siebie licówek. Możesz jednak wymagać bardziej rozbudowanego przygotowania do tej procedury. Bruksizm można leczyć i ograniczać jego negatywny wpływ na zęby poprzez zastosowanie różnego rodzaju szyn (nakładek) na zęby. Niewłaściwych nawyków można się oduczyć, a higienę poprawić. Największy „problem” pojawia się w przypadku osób ze zgryzem prostym, brakami zębowymi i brakiem szkliwa. Niekiedy konieczne jest przeprowadzenie leczenia ortodontycznego i poprawienie ustawienia zębów, aby wyeliminować kontakty na przednich zębach i je odciążyć. Natomiast u osób z brakami zębowymi konieczne jest najpierw uzupełnienie wszystkich braków, uzyskanie właściwego podparcia na bocznych zębach i ustabilizowanie całego zgryzu. Niestety Pacjenci z brakami szkliwa muszą zrezygnować z tego typu rozwiązania.
Ile czasu utrzymują się licówki i czy trzeba je wymieniać
W stomatologii licówki stosuje się już od prawie 100 lat, dzięki czemu metoda ich wykonania mogła być ulepszana i dopracowywana do perfekcji. W bardzo wielu badaniach uzyskano pozytywny efekt kliniczny, ze średnim wskaźnikiem przeżycia dla licówek porcelanowych wynoszącym 91% w ciągu 20 lat. Kluczem do sukcesu jest właściwe zakwalifikowanie pacjenta, utrzymanie idealnej higieny oraz regularne kontrole wraz z zabiegami higienizacyjnymi (usuwaniem kamienia oraz piaskowaniem zębów).
Nie zawsze trzeba zakładać nowe licówki po zużyciu się starych. Jeżeli ząb nie był szlifowany, to nie musi być ponownie pokrywany jeśli Pacjent sobie tego nie życzy. Natomiast jeśli jakieś tkanki zęba były usuwane przed zacementowanie licówek, to już zawsze będzie konieczna ich wymiana.

Na ile zębów zakłada się licówki?
Głównym czynnikiem decydującym jakie zęby zostaną pokryte licówkami jest szerokość uśmiechu. Niektórzy podczas uśmiechania się pokazują tylko przednie zęby do trójek. W takim przypadku wystarczy założyć 6 licówek, na górne siekacze i kły. Inni z kolei mają uśmiech od ucha do ucha, pokazując nawet szóstki. W związku z tym konieczne jest pokrycie większej ilości zębów, oprócz siekaczy i kłów pokrywa się również czwórki oraz piątki.
W przypadku dolnych zębów znacznie rzadziej wykonuje się licówki. Jeśli jednak Pacjent byłby tym zainteresowany, to oczywiście jest to możliwe. Większość osób jednak nie pokazuje lub pokazuje w niewielkim stopniu dolne zęby w trakcie uśmiechania się czy mówienia. Najczęściej wystarczy dolne zęby wybielić, aby zmniejszyć kontrast między górnymi zębami pokrytymi porcelaną a dolnymi.


Zobacz również

Licówki kompozytowe – tani, szybki i prosty sposób poprawy estetyki uśmiechu
31 lipca 2020
Czy ból zęba po plombowaniu jest powodem do obaw?
8 lutego 2021